მიანმარის ეკონომიკური ინფორმაცია

მიანმარი არის ქვეყანა, რომელიც მდებარეობს სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში და მისი ეკონომიკა აგებულია სოფლის მეურნეობის, მრეწველობისა და მომსახურების სექტორებზე. აქ არის მიანმარის ეკონომიკური ინფორმაცია:

1. მთლიანი შიდა პროდუქტი (მშპ): 2020 წლის შეფასებით, მიანმარის მშპ 81,91 მილიარდ დოლარად არის შეფასებული.

2. ეკონომიკური ზრდა: მიანმარის ეკონომიკა ბოლო წლებში სწრაფად იზრდება. 2019 წელს 6,8%-იანი ზრდის ტემპი დაფიქსირდა.

3. სამუშაო ძალა: მიანმარის სამუშაო ძალა დაახლოებით 30 მილიონი ადამიანისგან შედგება. სამუშაო ძალის დიდი ნაწილი დასაქმებულია სოფლის მეურნეობის სექტორში.

4. სოფლის მეურნეობა: სოფლის მეურნეობის სექტორი მნიშვნელოვანი სექტორია მიანმარის ეკონომიკისთვის. მოჰყავთ ისეთი პროდუქტები, როგორიცაა ბრინჯი, სიმინდი, ხორბალი, შაქრის ლერწამი, ყავა, ჩაი, რეზინი, ბამბა და ხილი.

5. მრეწველობა: ინდუსტრიული სექტორი სწრაფად ვითარდება მიანმარში. ის განსაკუთრებით მუშაობს ისეთ სექტორებში, როგორიცაა ტექსტილი, საკვების გადამამუშავებელი, თამბაქოს, რკინისა და ფოლადის, საავტომობილო და მსუბუქი მრეწველობა.

6. ბუნებრივი რესურსები: მიანმარი ბუნებრივი რესურსებით მდიდარი ქვეყანაა. რესურსები, როგორიცაა ნავთობი, გაზი, მინერალები (ოქრო, სპილენძი, ტყვია, თუთია, ვერცხლისწყალი, ვოლფრამი), ნეფრიტი და ტიის ხეები ხელს უწყობს ეკონომიკას.

7. საგარეო ვაჭრობა: მიანმარს აქვს ექსპორტზე დაფუძნებული ეკონომიკა. ძირითადი საექსპორტო პროდუქცია მოიცავს ტანსაცმელს, სოფლის მეურნეობის პროდუქტებს, ბუნებრივ რესურსებს და ხელნაკეთ ნივთებს. ძირითადი იმპორტის პროდუქტებია მანქანები, ელექტრონიკა, ქიმიური პროდუქტები და საწვავი.

8. ტურიზმი: ტურიზმის სექტორი მიანმარის ეკონომიკისთვის შემოსავლის მნიშვნელოვანი წყაროა. ტურისტების ყურადღებას იპყრობს ქვეყნის ისტორიული და კულტურული სიმდიდრე, ბუნებრივი ლამაზმანები და ტაძრები.

9. უცხოური ინვესტიციები: მიანმარმა ბოლო წლებში გაატარა რეფორმები უცხოური ინვესტიციების წახალისების მიზნით. მიმდინარეობს ძალისხმევა უცხოური ინვესტიციების მოსაზიდად, განსაკუთრებით ისეთ სექტორებში, როგორიცაა ენერგეტიკა, ტელეკომუნიკაცია, ტურიზმი და ინფრასტრუქტურა.

10. გამოწვევები: მიანმარის ეკონომიკა ჯერ კიდევ მრავალი გამოწვევის წინაშე დგას. მათ შორისაა არაადეკვატური ინფრასტრუქტურა, დაბალი განათლების დონე, კორუფცია, ეთნიკური კონფლიქტები და პოლიტიკური გაურკვევლობა.